کودکان با اختلال طیف اوتیسم معمولاً در مهارت‌های ارتباطی، اجتماعی و حتی حرکتی با چالش‌هایی روبه‌رو هستند. این موضوع می‌تواند زندگی روزمره آن‌ها و خانواده‌شان را سخت‌تر کند. کاردرمانی یکی از موثرترین روش‌های توانبخشی برای کمک به این کودکان است.
کاردرمانی به کودک کمک می‌کند مهارت‌های پایه‌ای زندگی را یاد بگیرد؛ از گرفتن قاشق و پوشیدن لباس گرفته تا بازی کردن با همسالان و برقراری ارتباط بهتر. این مهارت‌ها نه‌تنها استقلال کودک را افزایش می‌دهند، بلکه باعث می‌شوند در اجتماع فعال‌تر باشد.
یکی از مهم‌ترین بخش‌های کاردرمانی برای کودکان اوتیستیک، ادغام حسی (Sensory Integration) است. بسیاری از این کودکان به صدا، نور، لمس یا حتی مزه‌ها واکنش غیرعادی نشان می‌دهند. کاردرمانگر با تمرین‌های هدفمند کمک می‌کند کودک به‌تدریج این حساسیت‌ها را مدیریت کرده و راحت‌تر با محیط کنار بیاید.
بازی بخش جدانشدنی کاردرمانی برای این کودکان است. در جلسات درمانی، بازی‌هایی طراحی می‌شود که علاوه بر سرگرمی، هدف درمانی مشخصی دارند؛ مثلاً افزایش توجه، تقویت مهارت‌های حرکتی ظریف یا آموزش نوبت‌گیری در تعامل با دیگران.
کاردرمانی فقط مختص کودک نیست، بلکه خانواده نیز در این مسیر آموزش می‌بینند. کاردرمانگر به والدین یاد می‌دهد چطور در خانه فعالیت‌هایی انجام دهند که درمان را تکمیل کند و کودک سریع‌تر پیشرفت کند.
در واقع، کاردرمانی برای کودکان با اوتیسم فقط یک درمان نیست؛ بلکه پلی است برای ورود به دنیای ارتباط، بازی و استقلال.
