بازی برای کودکان فقط سرگرمی نیست؛ بلکه زبانی است که از طریق آن احساسات، افکار و نیازهایشان را بیان می‌کنند. گاهی کودک نمی‌تواند با کلمات درباره ترس‌ها، ناراحتی‌ها یا مشکلاتش صحبت کند، اما در قالب بازی به‌راحتی آن‌ها را نشان می‌دهد. همین موضوع اساس «بازی‌درمانی» است.
بازی‌درمانی روشی علمی در روانشناسی و توانبخشی است که به کودکان کمک می‌کند مشکلات عاطفی، رفتاری و اجتماعی خود را بهتر مدیریت کنند. در این روش، درمانگر با استفاده از اسباب‌بازی‌ها، نقاشی، عروسک، شن بازی یا حتی بازی‌های حرکتی شرایطی فراهم می‌کند که کودک آزادانه خود را بیان کند.
این روش برای طیف وسیعی از مشکلات کاربرد دارد؛ از اضطراب و افسردگی گرفته تا بیش‌فعالی، مشکلات ارتباطی، اختلال اوتیسم یا حتی تجربه‌های سخت مثل طلاق والدین یا فقدان عزیزان.
در بازی‌درمانی، کودک یاد می‌گیرد احساساتش را بشناسد، درباره آن‌ها حرف بزند و راه‌های سالم‌تری برای بروز خشم یا اضطراب پیدا کند. علاوه بر این، مهارت‌های اجتماعی مثل همکاری، نوبت‌گیری و حل مسئله نیز تقویت می‌شوند.
یکی از نکات مهم این است که بازی‌درمانی به شکل «بازی عادی» در خانه متفاوت است. این روش تحت نظر درمانگر متخصص انجام می‌شود و هر بازی هدف درمانی مشخصی دارد. البته والدین هم می‌توانند تکنیک‌های ساده‌ای یاد بگیرند و در خانه با کودک تمرین کنند تا اثر درمان بیشتر شود.
بازی‌درمانی به کودکان کمک می‌کند با اعتمادبه‌نفس بیشتری رشد کنند و دنیای درونی‌شان را بهتر بشناسند. به زبان ساده، بازی پلی است که کودک را از دنیای پر از نگرانی و تنش به سوی آرامش و ارتباط بهتر هدایت می‌کند.
